મારી વાત…

કેટલીક વખત કોઈ વાર્તા આપણા સ્મૃતિપટ પર અંકિત થઈ જતી હોય છે. પછી તે વાંચેલી વાર્તા હોય કે જોયેલી કે પછી સાંભળેલી…તેમાં ની કેટલીક હું અહીં રજુ કરુ છુ.

ફેનટાસ્ટિક…!!! નામ ઉપર ની આ સરસ વાર્તા છે. જે આપણ ને ભણવામા આવતી હતી…. એક દંપતી ને ત્યાં પુત્ર જન્મે છે.તેનુ નામ શું રાખવું???બંને ખુબ વિચારે છે અંતે કંઈક નવિન નામ રાખવાના આશય થી તેનુ નામ ફેનટાસ્ટીક રાખે છે…આ બાળક ને તેનુ નામ ગમતુ હોતુ નથી.તે ધીમે ધીમે મોટો થાય છે. અને પોતાના નામ પ્ર્ત્યેનો તેનો અણગમો વધતો જ જાય છે. સ્કુલ, કોલેજ આખરે તેનાં લગ્ન થાય છે.. છતાં તેને પોતાનુ નામ ગમતુ નથી. તેને હંમેશા થાય કે આ કેવુ નામ ફેનટાસ્ટિક. તેને ત્યાં બાળકો થાય,પૌત્રો થાય છતાં નામ પ્રત્યે નો અણગમો દૂર થતો નથી.જીવન નાં અંત સમયે તે તેની પત્ની ને કહે છે કે આખી જીંદગી મે મારા નગમતા નામ સાથે કાઢી પણ મર્યા બાદ પણ મને આજ નામ થી ઓળખે તેથી મારી કબર પર મારુ આ નામ ના લખાવીશ. .તેની પત્ની એ તેની આ ઈચ્છા પુરી કરવા કબર ની તખ્તી પર તેના નામ ને બદલે લખાવ્યુ કે જેણે જીવન માં ક્યારેય પર સ્ત્રી ની સામે જોયુ નથી તે વ્યક્તિ… લોકો આ વાક્ય વાંચી બોલી ઉઠતા અરે વાહ ફેનટાસ્ટિક !!!

જે ઈચ્છતો હતો તેનુ નામ બાદલાય પણ મર્યા બાદ પણ તેજ નામ આખરે આવી જાય છે.

આરીતે મારા સ્મૃતિ પટ પર ની વાર્તા અહીં રજુ કરીશ મારી વાતો માં. આપને ગમશે ને???