રાત પડે ને શમણાં ખીલે
કોઈ અજાણ્યુ ઉર નાં દ્વારે ઉભે
ન ઓળખ છતાં વ્હાલેરુ લાગે
નથી પાસ છતાં પોતીકુ લાગે
રાત પડે ને શમણાં ખીલે
રુબરુ મળવાની આશ જાગે
ધીમે અજાણ્યુ આપણુ લાગે
વગર એના કશી અધૂરપ લાગે
વિચારતા એને ચહેરા પર સ્મિત જામે
દિલ રાજી થય જોઈ એને સામે
સર્જન
મોનાલિસા લખલાણી ની કલમે…
તાજેતરની ટિપ્પણીઓ
 | Honey Shukla પર ભારતીય સંસ્કૃતિ |
 | Shivam પર જેટલુ… |
 | Kirti Jadav પર ભારતીય સંસ્કૃતિ |
 | jeta keshvala પર પૈસે લેને ખાતીર મેરે પિયા ગયે… |
| jeta keshvala પર પૈસે લેને ખાતીર મેરે પિયા ગયે… |
પ્રતિસાદ આપો